Maandelijks archief: februari 2024

– Hoor mijn kind… Wij streven terug naar het Licht, waaruit onze ziel, een vonk, weggetikt werd in de ruimte van de eeuwigheid, tot zij viel in steeds dieper vernedering, en rossigde tot onreine vlam, en verstoffelijkte tot een ziel … Lees verder →

‘O, te mogen wonen in een stil, fris huis, in een kamertje met een raam naar het park, met mensen, die niet eeuwig aan je rukken en plukken en frunniken en vitten, waar je de roodfluwelen hoed in een hoek … Lees verder →

‘Ik ben zo gewend dat de dingen er voor mij zijn, zoals de stad er is om in te wonen en het bos om in te wandelen, de bergen om te beklimmen en de zee om te bevaren. Hier lijkt … Lees verder →

‘Alleen, ik had geen abonnement op een krant. Ik was drie jaar geleden gestopt met het lezen van kranten. Waarom? Omdat ik nergens meer iets mee te maken wilde hebben. Ik bracht het grootste deel van mijn vrije tijd het … Lees verder →

‘Ik ben nog opgevoed met de gedachte dat het nieuws goed is voor je ontwikkeling. Een betrokken burger zou regelmatig de krant moeten lezen en het journaal kijken. Hoe beter we het nieuws volgen , hoe beter we geïnformeerd zijn, … Lees verder →

‘Zolang je je lichaam kunt vergeten ben je gelukkig,’ zei Lady Bennerley. ‘Maar du moment dat je lichaam zich aan je opdringt, ben je de dupe. Dus als de beschaving ook maar ergens goed voor is, dan zorgt die ervoor … Lees verder →

‘Gedachten en gedachten. Zeer gemakkelijk voert de ene gedachte de volgende aan, en die weer een, en die ook weer een, zoals gedachten gaan en gedachten komen, wat ten koste gaat van strakke denkwijzen. De denker dient hiervan doordrongen te … Lees verder →

‘In deze stad ontwaak je anders dan je gewend bent. Stil breekt namelijk de dag aan, alleen zo nu en dan een kreet, het optrekken van een metalen rolluik, het vleugelgeklapper van de duiven klinkt er doorheen. Hoe vaak, dacht … Lees verder →

‘Wat Bell en Sigh betrof waren die schriele poten echt een ontwerpfout; dat vier korte, knokige, taps toelopende ledematen een slenterbeest van een ton omhoog moesten houden. Hoe dik zo ook waren, toch staken hun geschaafde heupbotten uit – ze … Lees verder →