‘Daarna kwamen er nog enige postscripta: dank voor alle heerlijkheden, de flesjes mosselensaus, zelfs een paarlemoeren lepel erbij, de andere goede gaven; ik deelde met Domingoes.’ [Maria Dermoût, De tienduizend dingen, 1955. Wat een prachtig boek. We waren unaniem. Fijnzinnig, poëtisch en onsentimenteel. Prachtige verweving van verschillende werkelijkheden. Warm, liefhebbend, maar ook kritisch. Een tien!]
Karen's weblog 